Пафас як інстытуцыяльны складальнік беларускага маўлення

Abstract

W artykule rozważana jest kategoria patosu jako podstawowego elementu wypowiedzi ustnej. Rozgranicza się w nim pojęcia „słowo” i „mowa”. Patosowi, rozumianemu jako uniesienie, dynamiczne przeżycie, przeciwstawia się etos. Kontrast ten wyrażany jest opozycją aktywnego i biernego, zwykłego i niezwyk łego, werbalnego i nominalnego. Taki efekt można osiągnąć poprzez pozycjo nowanie. Badana jest też ważność kategorii nazw, a także zaimków osobowych i nominatywnej leksyki w kompozycji białoruskiej fikcji literackiej.