Пафас – катэгорыя рытарычная

Ігнацюк, Таццяна Мікалаеўна

Search

Date

2017

UDC

159.942:805.5

Show full item record

Citation

Ігнацюк, Т. М. Пафас – катэгорыя рытарычная / Т. М. Ігнацюк ; навук. кіраўнік В. І. Сенкевіч // Весці Мазырскага дзяржаўнага педагагічнага ўніверсітэта імя І. П. Шамякіна. – 2017. – № 2. – С. 141–146. – Бібліягр.: с. 146 (12 назв.).

Abstract

Даследаванне пафасу знаходзіцца ў рэчышчы энергетычнага (дзейснага) вывучэння беларускай мовы. Антытэза мовы (слова) і маўлення паўстае як супярэчнасць статычнага па прыродзе стыхійнага слова і дынамічнага па сутнасці маўлення з яго эмацыянальна-ідэйным патэнцыялам — падставай трансляцыі пафасу. Разуменне мовы не толькі як сродку зносін, але і як культурнай інстытуцыі і ідэалагічнага інстытута адкрывае перад даследчыкам перспектыву інтэрпрэтацыі традыцыйных для мовазнаўства з ’яў з пункту гледжання інстытуцыянальнай тэорыі, у якой акцэнт ставіцца на канструяванне мовай сацыяльнай рэальнасці. Галоўную ролю ў гэтай рэальнасці іграе інстытут імені. Аспект сцвярджэння ўласнай суб'ектыўнасці і станаўлення асобы не абыходзіцца без фундаментальнага складальніка маўлення — пафасу.

Annotation in another language

The research of pathos is situated in the field of energetic (current) study of the Belorusian language. The antithesis of language (word) and speech appears as a contradiction of the static by its nature spontaneous speech and dynamic speech with its emotional and ideological potential - the basis of translation of pathos. In view of the marked contradiction there understood the notions “text” and “discourse”, “word” and “name”; the problem of connection of the language and ideology acquires precise contours. The understanding of language not only like the means of communication, but also like cultural institution and ideological institute opens before the researcher the perspective of interpretation of traditional for language study phenomena from the point of vief of institutional theory, in which the emphasis is put on the construction by the language the social reality. The main role in this reality plays the institution of name. With the help of language the men not only passively subscribes under the personal experience, but also really inscribes into new reality, in which positions himself like an autonomus unit. The aspect of confirmation of personal subjectivity and the personality formation can't exist without the fundamental compound of speech - pathos.