Непаліваны посуд з Нясвіжа

Abstract

Па матэрыялах раскопак 1991 г. у г. Нясвіжы аўтары прапануюць тыпалогію непаліўных начынняў 15–19 ст ст. Прыведзены дадзеныя па гіграскапічнасці – вывучаныя непаліваныя ўзоры маюць меншую гіграскапічнасць у параўнанні з паліўнымі і дымленымі. Вывучаны хімічны склад 5 узораў (існуе розніца паміж вырабамі з красножгущейся гліны і белоглиняными па змесце Fe₂O₃). Даны дыяметры венцаў у залежнасці ад тыпу пасудзіны (найбольшы сярэдні дыяметр маюць гаршкі тыпу 1–18 см, астатнія каля 15 см, накрыўкі з-за вялікага дыяметра суадносяцца з міскападобным посудам). Непаліўныя гаршкі даюць самыя старажытныя на тэрыторыі Нясвіжа ўзоры керамічных вырабаў, якія датуюцца 15 ст. (Тыпы I–II). Гэта азначае, што па дадзеных археалогіі Нясвіж належыць выключыць з пераліку летапісных гарадоў Беларусі.