Артыкул уяўляе сабой спробу прадставіць сучасную берасцейскую паэзію ў яе пераемнасці традыцый М. Багдановіча. Аргументавана паказана, што арыентацыя мастакоў слова на лепшыя набыткі папярэднікаў–адзін з надзейных сродкаў агульнага пад’ёму культуры, літаратуры.